Περιγραφή
Το Focusing (στα ελληνικά «Εστίαση» ή καλύτερα «Διαδικασία Εστίασης») αναπτύχθηκε από τον φιλόσοφο και ψυχολόγο E. Gendlin, επιστημονικό συνεργάτη του Carl Rogers στο πανεπιστήμιο του Chicago, την δεκαετία του ‘60 ως αποτέλεσμα φιλοσοφικής αναζήτησης, κλινικής έρευνας και πρακτικής.
Επιστημονικά το Focusing εντάσσεται στο χώρο της προσωποκεντρικής προσέγγισης, φιλοσοφικά δε έχει τις ρίζες του στη φαινομενολογία και τον υπαρξισμό.
Στο κέντρο της θεωρίας και φιλοσοφίας του Focusing βρίσκεται το άμεσο και συνεχές βίωμα – αυτό που κάθε στιγμή ζούμε και που ως τέτοιο ρέει και μεταβάλλεται διαρκώς – καθώς και ο τρόπος που σχετιζόμαστε με αυτό.
Συνήθως δεν είμαστε ανοιχτοί στο βίωμα μας, δεν μαθαίνουμε να είμαστε ανοιχτοί, να το αποδεχόμαστε και να το συμβολοποιούμε κατάλληλα. Τις περισσότερες φορές ο τρόπος συσχέτισης με το βίωμα μας είναι περιοριστικός, διαστρεβλωτικός, ενίοτε παγιωμένος, άκαμπτος, επαναλαμβανόμενος. Η ζωή μας αποτελείται έτσι από απλά γεγονότα που χάνουν το βιωματικό τους βάθος και δεν μετουσιώνονται σε εμπειρίες, ενώ παράλληλα η προσωπική μας ανάπτυξη εμποδίζεται, δεν προάγεται σύμφωνα με τις βαθύτερες ανάγκες και επιθυμίες μας και ενδεχομένως τραυματίζεται σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, ανάλογα με την προσωπική μας ιστορία.
Ο όρος Focusing αναφέρεται ταυτόχρονα σε:
- α) μια βιωματική διαδικασία επικέντρωσης στο σώμα, καθώς και
- β) σε μία βιωματική μέθοδο επεξεργασίας των θεμάτων που μας απασχολούν
Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αυτής της μεθόδου είναι η επικέντρωση στο σώμα, καθώς και η αποκωδικοποίηση των μηνυμάτων (σωματικών, βιωμένων αισθήσεων) και πληροφοριών που αυτό φέρει αναφορικά με ένα θέμα, ένα πρόβλημα ή με μια κατάσταση που ζούμε. Η «εστίαση της προσοχής προς τα μέσα» είναι μια πρόσκληση που μετατοπίζει την αντίληψη από τις συνηθισμένες σκέψεις που συχνά αποσπούν την προσοχή, σε αυτό που συμβαίνει στο σώμα τώρα.
Και αυτό γιατί το Focusing βασίζεται στην πεποίθηση πως το σώμα μας, πέρα από το μυαλό και την ψυχή μας, έχει την δική του γνώση, την δική του ευφυΐα.
Μας διδάσκει λοιπόν τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να αποκτήσουμε πρόσβαση σ’ αυτήν ακριβώς την σωματική γνώση, που ούτως ή άλλως διαθέτουμε, αλλά δεν συνειδητοποιούμε πάντα.
Με την έννοια αυτή το Focusing συμπληρώνει την νοητική και συναισθηματική γνώση που έχουμε, εφ’ όσον η σωματική γνώση στην οποία μας οδηγεί, μας φανερώνει τον τρόπο με τον οποίο ο καθένας από εμάς βιώνει ολιστικά την βαθύτερη σχέση με τον εαυτό του και τον περιβάλλοντα κόσμο.
