Στο Ρέθυμνο… ξανά… μαζί… Η μεγάλη συνάντηση των παλιών συμφοιτητών από τα Περιβόλια  (1977-1998)

ΗΜΕΡΑ 1η Τετάρτη 26 Ιουλίου
ΩΡΑ: λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα ΤΟΠΟΣ ΠΛΑΤΕΙΑ ΝΟΜΑΡΧΙΑΣ
– Συνάντηση γνωριμίας και υποδοχής Αναφορά στο πρόγραμμα εκδηλώσεων. Βόλτα με τερματισμό την πλατεία Μικρασιατών (Τούρκικο σχολειό)

ΗΜΕΡΑ 2η Πέμπτη 27 Ιουλίου
– Οργανωμένη επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο & στο μουσείο της Ελεύθερνας που συνδέεται με τη δράση του τομέα Αρχαιολογίας του τμήματος Ι-Α. Ξενάγηση από τον Νίκο Σταμπολίδη
– Tαβέρνα στην Ελεύθερνα – Επιστροφή στο Ρέθυμνο

ΗΜΕΡΑ 3η Παρασκευή 28 Ιουλίου

– Ενθυμήσεις και αναστοχασμοί για τα πρώτα χρόνια των πανεπιστημιακών σχολών Ρεθύμνου (Περιβόλια 1977-1999)
ΤΟΠΟΣ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ: Αμφιθέατρο στα Περιβόλια
Καλωσόρισμα, χαιρετισμοί (πρυτανικές αρχές του ΠΚ, Δήμος Ρεθύμνης, εργαζόμενοι στο ΠΚ, φορείς της πόλης, φοιτητικοί σύλλογοι)

– Μουσική βραδιά με ζωντανή ρεμπέτικη, λαϊκή και κρητική μουσική από «ίδιες δυνάμεις

ΗΜΕΡΑ 4η Σάββατο 29 Ιουλίου

– Πρώτος κύκλος Μνήμης: Σπουδάζοντας στις σχολές Ρεθύμνου Αποτυπώματα μαθημάτων, σεμιναρίων, διαλέξεων μέσα στον χρόνο
– Ξενάγηση στο Πανεπιστήμιο στου Γάλλου}
– Ενθυμήσεις και αναστοχασμοί (ΣΥΝΕΧΕΙΑ)

– Δεύτερος κύκλος Μνήμης:
– Οι φοιτήτριες & οι φοιτητές μέσα στην πόλη
– Αποτυπώματα της φοιτητικής ζωής στο Ρέθυμνο (πολιτική, συνδικαλισμός, πολιτιστική δραστηριότητα, έντυπα, σχέσεις με την πόλη, ψυχαγωγία, πρακτικές, διαπροσωπικές σχέσεις, έμφυλα ζητήματα)

ΤΟΠΟΣ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ (Σε ανοιχτό χώρο στο Πανεπιστήμιο στου Γάλλου-Θα οριστεί)

– Μουσική βραδιά: Ένα «ιδανικό» φοιτητικό πάρτυ (ροκ & ποπ μουσική, ελληνική και ξένη) με ίδιες και φίλιες δυνάμεις από dj’s και μουσικούς σε live συγκρότημα
Θα περιλαμβάνεται και κέτερινγκ με φαγητό και ποτό
ΤΟΠΟΣ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ (Σε ανοιχτό χώρο στο Πανεπιστήμιο στου Γάλλου-Θα οριστεί)

ΗΜΕΡΑ 5η Κυριακή 30 Ιουλίου

– Για όσους παραμένουν & εφόσον υπάρξει ενδιαφέρον: Πρόταση για διοργάνωση εκδρομής στο Ν. Ρέθυμνο με επιστροφή το απόγευμα
– Για όσους αποχωρούν: Ραντεβού για καφέ αποχαιρετισμού και απολογισμού στην παραλία του Ρεθύμνου
ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΕΛΕΤΩΝ ΞΕΝΙΑ
ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ & ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ ΣΥΜΦΟΙΤΗΤΕΣ

Παράλληλες εκδηλώσεις (διάσπαρτες όλες τις ημέρες των εκδηλώσεων):

(α) διακριτικός και σεμνός φόρος τιμής στους απόντες της συνάντησής μας, στον Παντελή Γενεράλη, αλλά και σε συμφοιτητές και συμφοιτήτριες, καθηγητές μας και καθηγήτριές που χάσαμε όλα αυτά τα χρόνια

(β) συνεντεύξεις ή και αυτοτελείς εκπομπές σε ραδιοφωνικούς σταθμούς της πόλης (TeamFM, Studio Rethymno) που να αποτελέσουν κομμάτι των εκδηλώσεων.

Άλλα τεχνικά στοιχεία που εξετάζονται:
Α) Αναζητείται δυνατότητα πρόσφορων μέσων για να είναι προσβάσιμες ζωντανά και διαδικτυακά όλες ή οι περισσότερες από τις εκδηλώσεις μας
Β) Αναζητείται τρόπος ώστε να ενθαρρυνθεί η ασφαλής αποχώρηση των συμμετεχόντων από τις εκδηλώσεις όπου περιλαμβάνεται κατανάλωση αλκοόλ.
Συζήτηση για το στίγμα της φοιτητικής ζωής στο έργο τους. Ζωντανές μουσικές παρεμβάσεις και σχολιασμοί, κέτερινγκ με φαγητό και ποτό

Η πόλη αργοξυπνούσε, έτσι καθώς ανηφόριζα από την παραλία.
Περπάταγες ακριβώς δίπλα μου κι αυθόρμητα σου είπα καλημέρα.
Μακριά, το πρώτο φως έσκαγε στη βουνοκορφή
κι ο ουρανός δεν είχε ίχνος σύννεφο.
Βιέννη, Χριστούγεννα του 1991:

Στη Rauenstraße ο ουρανός είχε σχεδόν καθίσει πάνω στα σπίτια,
λίγο πριν αρχίσει να διαλύεται σε κομμάτια
που έπεφταν επάνω μου και με κατάπιναν.
Πάει ώρα που σε κυνηγούσα από γωνία σε γωνία,
μέσα στην αδηφάγα λαιμαργία της πόλης που μ’ εξαφάνιζε.
Ανάμεσα στα δαιδαλώδη της σχήματα, τις γωνίες και τις τεθλασμένες,
το μόνο που δεν είχε σχήμα ήταν ο ουρανός.

Μόναχο, πρωτοχρονιά του 1992:
Πελώριες οι σάλπιγγες αντηχούσανε στην κεντρική πλατεία,
κάτω από έναν καθαρό, αλλά παγωμένο ουρανό.
Το μάτι μου σε πήρε ανάμεσα στο πλήθος,
αλλά τα πόδια μου ήταν βαριά, από την κούραση και την ορθοστασία.
Σε λίγο είχες χαθεί.

Σκόπελος, καλοκαίρι του 1990:
Θάλασσα και ουρανός είχανε γίνει ένα.
Ο ήλιος βυθιζότανε στην άκρη ενός γαλάζιου τοπίου
κι εγώ ονειρευόμουνα τη λεωφόρο του φεγγαριού.

Νανσί, φθινόπωρο του 1991:
Ποιος θα περίμενε ποτέ να βρεθεί σ’ ένα δρόμο,
που να ονομάζεται `Οδός της Ερημιάς μου `;
Η προοπτική του χανότανε στον ουρανό.
Έμεινα εκεί ώρα πολλή, χωρίς να περιμένω απολύτως τίποτα.

Ρέθυμνο, τέλη καλοκαιριού 1992:
Ξαναγυρίζω. Δεν είχα άλλη επιλογή.
Πάντα θα ξαναγυρίζω.
Δεν είναι απλά ένας τόπος όπου πηγαίνεις, αλλά απ’ όπου επιστρέφεις.
Με τα μάτια γεμάτα ουρανό.
Μόνο ουρανό. Τίποτ’ άλλο από έναν βαθύ, καταγάλανο και καθαρό ουρανό.
Και κατάλαβα πως αυτός ο ίδιος ο ουρανός, θα μ’ ακολουθούσε για πάντα

Στίχοι – Μουσική: Γιώργος Σταυριανός
Απαγγελία: Κάτια Δανδουλάκη